Om koers te zetten moet je wel het anker lichten

Afgelopen donderdag nam ik afscheid bij Bausch + Lomb, waar ik inmiddels alweer 16 maanden als interim HR adviseur heb gewerkt. Loslaten is een emotioneel proces, dat heb ik weer gemerkt. Toch heb ik ervoor gekozen omdat ik bewust en graag kies om mijn passie, mijn eigen coachingspraktijk Amercoaching, de aandacht en tijd wil geven om te groeien.

Bij loslaten gaat het om de betekenis, de waarde die iets of iemand voor ons vertegenwoordigt. Die betekenis of waarde wordt vaak onbewust gekoppeld aan onze identiteit en daardoor voelt het alsof we onszelf bij het loslaten daarvan, bij het vuilnis zetten. Maar als ik iets of iemand loslaat, betekent het toch zeker niet dat ik minder waard ben?

Het gaat erom iets wat waardevol was, te waarderen op zijn merites en er bewust afstand van te nemen. Bewust met regie dan wel, niet als slachtoffer! Je kunt iets jammer vinden maar dat is iets anders dan iets verschrikkelijks vinden. Je kunt tenslotte gewoon verder met je leven.

Sommige mensen zetten zichzelf klem met de volgende opvatting: Eerst iets nieuws en dan pas loslaten want anders…Vergelijk dit met een andere relatie aangaan en dan pas de vorige relatie uitmaken: hoppen van vast naar vast. De voorwaarde die je dan aan het loslaten stelt, zet je zichzelf juist vast. Loslaten is onvoorwaardelijk!

Loslaten is een mentaal proces, je doet het of je doet het niet. proberen los te laten is jezelf voor de gek houden. Uitstellen is het niet doen, je blijft aan het anker al schommelt je bootje. Dus vandaar dat ik mijn anker heb gelicht en koers zet naar mijn nieuwe toekomst!

Uiteraard help ik je graag om na een zomer vol nieuwe inspiratie, jouw eigen koers te zetten en je anker te lichten! Ik zie ernaar uit!

Bron: Coachingskalender